დღეს გაგიზიარებ ფიქრებს გარიგებებზე. გარიგებაზე რომელიც გვინდა, რომ გვქონდეს ყველა ურთიერთობაში.
ადამიანს, რომელსაც პრობლემა აქვს, რაღაც უჭირს, ან რამე ძალიან უნდა. შეყვარებულს დაშორდა, ან ჯანმრთელობა გაუარესდა, ან შემოსავალი არ ჰყოფნის, ან გასაჭირი აქვს რამე სხვა სახის, იწყებს შინაგან პირობების დადებას… “ოღონდ შენ ახლა მომიგვარე ეს პრობლემა, ოღონდ ახლა გადავრჩე, ოღონდ ახლა გამოვიდეს, რაც მე მინდა და მერე გპირდები გავხდები უკეთესი, აღარ გავაკეთებ იმას რასაც ვაკეთებდი ცუდს, დავანებებ სმას თავს, ან მოწევას და ასე შემდეგ და ასე შემდეგ.”
ღმერთთან, ქრისტესთან, სამყაროსთან თუ წმინდანებთან, თუ ვისაც რისი სჯერა და ვისაც ვისი იმედიც აქვს იმას ევედრება გადარჩენას. სანაცვლოდ კი სთავაზობს რომ გახდება ისეთი, როგორიც მორალურად სწორი მიაჩნია თავადვე.
მაგრამ რომ დაფიქრდე, რაში ჭირდება ღმერთს ის, რომ შენ აღარ დათვრები გონების დაკარგვამდე,ან არ მოწევ, ან უფრო კეთილშობილი გახდები ვიდრე აქამდე იყავი?
არაფერში!
დიდი ამბავი შენ თუ შენს ცუდს ჩვევებს გადააგდებ, მითუმეტეს შენ თავადვე აფასებ მათ ცუდად. ეს არაფერს მოუტანს არავის, გარდა შენივე თავისა.
მეფიქრებოდა ამაზე.
წარმოიდგინე მეორე ადამიანს რომ უთხრა, შენ თუ $1000 მომცემ, მე სუპს შევჭამო. ასე სულელურად ჟღერს, როდესაც ვეუბნებით სამყაროს, შენ მომე და გადამარჩინე იმ განსაცდელისგან, რომელშიც ვარ და მე უფრო კარგი გავხდებიო.
თუ უფრო კარგი გინდა რომ გახდე, გახდი. შენ რომ სუპს შეჭამ, მე ამით არაფერი.
სამყარო ისედაც არის, და ისედაც იქნება, და ისედაც არაფერი სჭირდება, ხოლო შენ რომ უკეთესი იყო ეს შენთვისვე არის კარგი. ამიტომ ეს გარიგება უაზრობაა.
თანაც როგორ შევდივართ ამ გარიგებაში დააკვირდით? ჯერ შენ მომე ის რაც მე მინდა და მერე მე გავხდები კარგად.
ჯერ შენ, და მერე მე.
სასაცილოა.
ბოლოსდაბოლოს არ აჯობებდა, რომ ჯერ შენ გამხდარიყავი ის რაც შენვე მიგაჩნია რომ უკეთესად გაგხდიდა და მერე შედეგსაც დალოდებოდი? თუ შენ შენს მავნე ჩვევას გადააგდებ, შენვე უკვე გაქვს სარგებელი. არა?
ხოლო სამყარო ისედაც გაძლევს ყველაფერს, რაც გინდა, ის რისიც არ უნდა გწამდეს და გჯეროდეს, ის ხომ მაინც სიყვარულია?!
და სიყვარული არის უპირობო.
არ სჭირდება გარიგება.
და არაფერი შენგან. უბრალოდ ადექი და მიიღე.
წარმოიდგინეთ სტერეოტიპული, ბანალური და შაბლონური სიტუაცია განვიხილოთ დემონსტრირებისათვის. ქმარმა ცოლისთვის გადაწყვიტა ყვავილების ყიდვა და მიაქვს საჩუქარი მასთან. და ცოლი ურეკავს და ეუბნება, თუ ყვავილებს მაჩუქებ, კარგ გემრიელ სუპს დაგახვედრებო. როგორ ეწყინებოდა ქმარს. ან პირიქით, ცოლმა გემრიელი სუპი გაუმზადა მეუღლეს და ქმარი ურეკავს, თუ შენ სუპს გამიკეთებ ყვავილებს გაჩუქებო.
რა ფასი აქვს ამას?
ასეა, როცა შენ ლოცულობ. ოღონდ გადამარჩინე და უკეთესი გავხდებიო. ისედაც გადაგარჩენს. ისედაც ზრუნავს. შენ უკეთესი თუ გინდა შენით გახდი.
როცა ორ ადამიანს უყვარს ერთმანეთი მათ შორისაც გარიგებაა.
ჩვენ გვეშინია სასიყვარულო თუ სხვა ურთიერთობაში, რომ ჩვენი წილი 100%-ით შევასრულოთ. ვფიქრობთ, კი მაგრამ მე თუ ჩემსას ვიზამ, და იმან რომ არ ქნას დავიჩაგრები. ამიტომ ველოდებით, რომ სხვამ ქნას. და თუ ის არ იზამს, არც ჩვენ ვაპირებთ. თანაც ჯერ იმან ქნას. მერე მე. ან მე ცოტა ხომ ვქენი, ახლა მისი ჯერია.
მზად არ ვართ, რომ ჩვენ ჩვენი ვქნათ და არ დაველოდოთ, სხვა რას იზამს.
50/50-ზე კი არ არის ურთიერთობა არამედ 100/100-ზეა.
და შენ შენი 100% გაკეთება იმის და მიუხედავად შეიძლება გინდოდეს, რას იზამს ის. თუნდაც 0 ქნას, თავისი წილიდან. ეს არაა საფუძველი, რომ შენ შენი სიკეთის პროცენტები დაზოგო იმის შიშით, რომ მან არ ქნას იგივე.
ასეთია ნებისწერა. ასეთ რამეებს ვასწავლით და უფრო მეტს და უფრო ღრმად. ნებისწერა უძალადო ფილოსოფიაა, უძალისხმევო.
სადაც შენ ძალგიძს არ გეშინოდეს და მიიღო და არა წაართვა ან მოაცემინო.
ჩვენი ინსტაგრამი თუ არ გაქვთ გამოწერილი გამოიწერეთ: https://nebiswera.ge/instagram.
ასევე tiktok-ზე ბევრ ვიდეოებს ვწერ. თუ გსურს, იქ გამომიწერე. https://www.tiktok.com/@me4kedeli